Ofiarujmy się Matce Najświętszej – Reportaż z Tradiclaromontana2015.

W dniach 20-21 listopada ponad siedmiuset wiernych z całej Polski pielgrzymowało do Tronu Królowej Polski w ramach X Ogólnopolskiej Pielgrzymki Wiernych Tradycji Łacińskiej na Jasną Górę.

Uroczystości związane z pielgrzymką Tradiclaromontana2015 rozpoczęło jak co roku odsłonięcie Cudownego Obrazu. Jednak jeszcze na długo przed tym wydarzeniem, Pielgrzymi gromadzili się na Jasnej Górze, docierając autokarami w grupach zorganizowanych, albo indywidualnie. Pierwsi Pielgrzymi, podążający szlakiem św. Andrzeja, wyruszający z najbardziej oddalonego od Częstochowy Szczecina, wyjechali już o północy, tuż po Mszy Świętej odprawionej przez opiekuna duchownego tego szlaku, ks. Pawła Korupkę z Duszpasterstwa Tradycji Liturgicznej Usus Antiquior w Szczecinie. Szlakiem tym przybyli na Jasna Górę poza wiernymi ze Szczecina również Pielgrzymi z Zielonej Góry, Legnicy oraz Wrocławia i Leszna. Kilka godzin później, wyruszyły kolejne autokary na szlaku św. Jakuba Większego z Szamotuł, św. Szymona z Zamościa i św. Tomasza z Białegostoku. Tymi szlakami podążali również Pielgrzymi z Poznania, Pobiedzisk, Wrześni, Strzałkowa, Łodzi, Warszawy, Lublina i Radomia. W tym roku organizatorowi pielgrzymki, Fundacji Inicjatywa Włodowicka, udało się zapewnić opiekę duszpasterską we wszystkich autokarach przewożących grupy zorganizowane: na szlaku św. Andrzeja wspólną modlitwę prowadził wspomniany wyżej ks. Paweł Korupka, na szlaku św. Jakuba Większego kl. Piotr Kozłowski FSSP z Seminarium Bractwa Kapłańskiego św. Piotra, na szlaku św. Szymona ks. Michał Gałus ze wspólnoty lubelskiej, a na szlaku św. Tomasza ks. Grzegorz Śniadoch IBP z Duszpasterstwa Tradycji Katolickiej w Białymstoku. Ofiarna i bezinteresowna pomoc księży i osób świeckich przy prowadzeniu zapisów we wspólnotach, które w sposób zorganizowany pielgrzymowały na Jasną Górę oraz zaangażowanie duchownych, wyrażone podjęciem trudu posługi duszpasterskiej w autokarach, pozwoliło tym grupom – jak żadnym innym – poczuć prawdziwie „pielgrzymkowy” charakter tego wydarzenia już podczas podróży do Częstochowy. Czas i osobiste zaangażowanie wszystkich tych osób, które aktywnie włączyły się w organizację pielgrzymki od strony logistycznej i duszpasterskiej oraz wszystkich tych, którzy już na Jasnej Górze pełnili posługę kapłańską, ministrancką, muzyczną lub w jakikolwiek inny sposób pełnili wyznaczony wolontariat, stanowi wymierny wkład w budowę wspólnoty wiernych Tradycji Łacińskiej w wymiarze krajowym. O coraz szerszym i bardziej powszechnym zrozumieniu potrzeby budowania tej wspólnoty świadczy coroczny wzrost liczby wiernych uczestniczących w bodaj najważniejszym dla wspólnoty Tradycji Łacińskiej dorocznym wydarzeniu o charakterze ogólnokrajowym, jakim jest pielgrzymka Tradiclaromontana.

Kiedy wszyscy Pielgrzymi dotarli już na Jasną Górę, zgromadzili się w Kaplicy Cudownego Obrazu na uroczystym odsłonięciu wizerunku Matki Bożej, a następnie uczestniczyli w Mszy Świętej celebrowanej przez Kapelana Pielgrzymki, Redemptorystę o. Krzysztofa Stępowskiego z Duszpasterstwa Wiernych Tradycji Łacińskiej w Archidiecezji Warszawskiej. Liturgia odprawiona została w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego, wedle formularza „Fundamenta eius”, zgodnie z dekretem Nuncjusza Apostolskiego. Kazanie podczas Mszy Świętej wygłosił ks. Michał Gałus ze wspólnoty lubelskiej: „Zgromadziliśmy się w tym szczególnym miejscu, (…) miejscu gdzie jak mawiał nasz rodak Papież, bije serce narodu w sercu Matki. Przez całe wieki przychodzili tutaj nasi ojcowie, królowie, hetmani i lud (…). Przychodzili przez stulecia i w każdym czasie zanosili inne błagania, inne dziękczynienia, bo każdy czas był inny. Inny był czas potopu szwedzkiego, inny był czas odsieczy wiedeńskiej, (…) inny był czas okupacji przez dwa bezbożne totalitaryzmy. Ale zawsze dla naszych przodków to miejsce było miejscem ratunku i ocalenia (…). Dziś moi drodzy także mamy inne czasy, (…) Nie znaczy to, że czasy lepsze, (…). Święty Paweł Apostoł (…) zapisał: Wszystkich, którzy chcą żyć zbożnie w Chrystusie Jezusie spotkają prześladowania. Tymczasem ludzie źli i zwodziciele będą się dalej posuwać ku temu co gorsze, błądząc i innych w błąd wprowadzając. Ty natomiast trwaj w tym, czego się nauczyłeś i co ci powierzono, bo wiesz od kogo się nauczyłeś. Te słowa są zawsze aktualne (…). Popatrzmy, że wielki apostoł (…) pokazuje każdemu z nas drogę, drogę postępowania w trudnych czasach. (…) Czasy, w których przyszło nam żyć to czasy zamętu (…). Najważniejszym słowem, które Paweł kieruje to „trwać”. (…) Pamiętam jak dotarło to do mnie, to słowo „trwać” podczas jednego wyjazdu w góry (…) idąc uświadomiłem sobie, że jestem innym człowiekiem (…) lata zmieniły mnie, nie tylko zewnętrznie, przede wszystkim przemiany dokonały się w moim wnętrzu. (…) A góry, góry ciągle te same (…) one trwały. (…). I to samo ma dotyczyć naszej wiary. Trwać w niezmiennej nauce, nauce przekazanej nam przez apostołów, nauce zawsze głoszonej przez Kościół Katolicki, naszą Świętą Matkę. Trwać mimo przeciwności, mimo tego wszystkiego co nas spotyka. (…) Dla tego mimo różnych okoliczności w jakich znajdujemy się, zależnie od miejsca, z którego przyjechaliśmy, chcemy zaczerpnąć tu u Matki, sił na dalszą drogę trwania w niezmiennej nauce i tradycji Kościoła. (…) Trzeba nam moi drodzy zobaczyć, że jest to właśnie to trwanie, o którym pisał apostoł narodów. (…) Jednak aby w niej trwać, trzeba ją poznać i pokochać, a następnie nie zatrzymać jej dla siebie (…). Poznawać naukę Kościoła to zadanie dla nas wszystkich (…). Nauka Kościoła to Boża prawda (…).

Mamy być współpracownikami prawdy (…). Dlaczego bycie świadkiem prawdy jest dla nas tak ważne? Gdyż taka właśnie jest misja Kościoła. On nie głosi tego, co chcą usłyszeć możni, kieruje się kryterium prawdy i sprawiedliwości, nawet jeśli to nie spotyka się z poklaskiem i przeciwstawia się ludzkiej władzy. Mamy być świadkami właśnie wtedy, a zwłaszcza wtedy, kiedy jest to niewygodne, gdy trzeba za to cierpieć (…). Mamy bronić prawdy gdyż obrona prawdy, proponowanie jej z pokorą i przekonaniem oraz świadczenie o niej w życiu, stanowią wymagające i nie do zastąpienia formy miłości. (…) Miłość ta, według Jezusa Chrystusa, łączy się z prawda tak ściśle że jedna bez drugiej nie istnieje (…). Dlatego dziś Bóg przypomina nam w tym świętem miejscu o tych trzech wielkich wartościach: o Tradycji, o prawdzie i miłości. To jest najlepsze, to jest z gruntu katolickie lekarstwo na zamęt, jaki w świecie widzimy. (…).”

Dzięki transmisji drogą internetową, Msza Święta celebrowana w Kaplicy Cudownego Obrazu, otwierająca błogosławiony czas pielgrzymki trafiła do wiernych na całym świecie.

Prosto z Mszy Świętej Pielgrzymi udali się na Drogę Krzyżową, biegnącą tradycyjnie wałami obronnymi wokół klasztoru oo. Paulinów. Nabożeństwo poprowadził ks. Kamil Mielniczuk ze wspólnoty lubelskiej. Po zakończeniu Drogi Krzyżowej, która dzięki przeżywaniu Męki Chrystusowej i głębokiemu wejściu w jej tajemnicę w pełni już wprowadziła wszystkich w pątniczy charakter wydarzenia, jakim jest Tradiclaromontana, wierni udali się do Domu Pielgrzyma im. Św. Jana Pawła II, aby zakwaterować się w swoich pokojach i przygotować do dalszych wydarzeń.

O godzinie 19:45 Pielgrzymi tłumnie zgromadzili się w kaplicy sakramentu pokuty, aby uczestniczyć w Nieszporach ludowych. Nabożeństwo, śpiewane responsoryjnie wykorzystujące piękny staropolski przekład psalmów autorstwa Franciszka Karpińskiego, odprawił o. Krzysztof Stępowski CSsR. Konferencję duchową podczas Nieszporów wygłosił ks. Grzegorz Śniadoch IBP.

Tuż po Nieszporach znalazła się chwila na prywatne rozmowy i powitania z pielgrzymami, którzy wciąż jeszcze docierali na Jasna Górę. Następnie wszyscy na zakończenie dnia udali się ponownie przed Cudowny Wizerunek Matki Bożej, aby wraz z innymi obecnymi w Sanktuarium oraz łączącymi się duchowo wiernymi Kościoła Powszechnego uczestniczyć w Apelu Jasnogórskim. Wśród Pielgrzymów, tak jak i w roku ubiegłym, znalazła się także grupa, która trwała na modlitewnym czuwaniu u stóp Królowej Polski przez całą noc.

Nazajutrz, jeszcze przed wschodem słońca, Pielgrzymi znów powrócili do Kaplicy Cudownego obrazu, aby powitać Maryję w Jej Cudownym Wizerunku poprzez wspólne odśpiewanie Godzinek o Jej Niepokalanym Poczęciu.

Ci, którym z różnych względów nie udało się wziąć udziału w pielgrzymce dwudniowej starali się dotrzeć na Jasną Górę od wczesnych godzin porannych w sobotę, aby jak najpełniej wykorzystać ten krótki, lecz błogosławiony czas modlitwy i dziękczynienia. Część z nich uczestniczyła w Mszach Świętych cichych, które celebrowane były od godziny 9:00 w wielu kaplicach Jasnogórskiego Sanktuarium, część indywidualnie przygotowywała się do przeżywania najbardziej uroczystego punktu programu, czyli Mszy Świętej w bazylice jasnogórskiej, poprzez spowiedź, adorację Najświętszego Sakramentu czy osobistą modlitwę przed Cudownym Obrazem.

Mszę Świętą będącą szczytem pielgrzymki poprzedził Różaniec, który poprowadził ks. Paweł Gwóźdź z wspólnoty bytomskiej przy kościele p.w. Ducha Świętego. Podczas wspólnej modlitwy bazylika jasnogórska wypełniała się coraz bardziej, osiągając apogeum tuż przed godz. 10:30, kiedy to jej wnętrza wypełniło grono ok. 700 wiernych Tradycji Łacińskiej, przybyłych zarówno z dużych duszpasterstw, jak i maleńkich wspólnot z całego kraju. Ci, którzy w ubiegłych latach uczestniczyli już w tej wielkiej uroczystości, ze zniecierpliwieniem wyczekiwali dźwięku sygnaturki, bowiem liturgia sprawowana w tak okazałej formie i w tak niepowtarzalnym miejscu, dla zgromadzonej wspólnoty Tradycji Łacińskiej z całej Polski ma miejsce tylko raz do roku i jest długo wyczekiwana. Ci, którzy przybyli po raz pierwszy, znając przebieg pielgrzymki jedynie z relacji lub zdjęć, w napięciu oczekiwali momentu, w którym osobiście przeżyją tę wyjątkową Mszę Świętą, która łączy wszystkich wiernych Tradycji Łacińskiej w jedno.

Punktualnie o godz. 10:30 wnętrza bazyliki jasnogórskiej wypełniła woń kadzidła, a w uroczystej procesji przy dźwiękach potężnych organów bazyliki, przez nawę główną wkroczyło do prezbiterium licznie przybyłe duchowieństwo oraz służba liturgiczna. Na wejście lud śpiewał pieśń „Zdrowaś Maryjo Bogarodzico”. Solenną Mszę Świętą w Nadzwyczajnej Formie Rytu Rzymskiego, ze święta Ofiarowania Najświętszej Marii Panny, wedle formularza „Salve Sancta Parens” odprawił ks. Grzegorz Śniadoch IBP z Duszpasterstwa Tradycji Katolickiej w Białymstoku, funkcję diakona pełnił ks. Michał Gałus ze wspólnoty lubelskiej, a funkcję subdiakona kl. Piotr Kozłowski FSSP z Seminarium Bractwa Kapłańskiego św. Piotra. Kazanie wygłosił ks. Paweł Korupka z Duszpasterstwa Tradycji Liturgicznej Usus Antiquior w Szczecinie: „(…) Gromadzimy się na już jubileuszowej, dziesiątej pielgrzymce (…) a więc od wielu lat duszpasterstwa z całej Polski zjeżdżają się tutaj na Jasną Górę, aby tutaj u naszej Matki ofiarować siebie, ofiarować swoje rodziny i ofiarować swoje duszpasterstwa panu Bogu i najświętszej Maryi Pannie. Ale kochani co to znaczy ofiarować się? Ofiarować się to przede wszystkim oddać się komuś na własność. (…) to znaczy oddać swoją duszę i ciało. (…) to uznać swoją zależność (…) to oddać się do całkowitej dyspozycji. (…) to znaczy być poddanym. (…) to nie należeć już do siebie, ale tak jak nasz Ojciec Święty, rodak w swoim zawołaniu i w swoim motto napisał „Totus Tuus”, być całym, całym całkowicie dla Pana Boga, dla Matki Najświętszej. Dzisiaj wspominamy w kalendarzu liturgicznym (…) ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny. (…) Maryja jako kilkuletnia dziewczynka została przyprowadzona do świątyni przez swoich rodziców Joachima i Annę, ażeby została ofiarowana Panu Bogu. (…) I to tam Matka Najświętsza spędza kolejne lata swojego życia. (…) Ponieważ (…) najlepiej każde dziecko może wychować tylko Bóg. I to kochani jest nauką dla rodziców współczesnych (…) którzy uważają, że wiara i Bóg nie są niezbędne w wychowaniu. (…) Kochani, niegdyś każda matka i każdy ojciec zaraz po narodzeniu swojego dziecka (…) przynosili je do kościoła, ażeby ofiarować swoje nowonarodzone dziecko Panu Bogu. Ażeby ofiarować Matce Najświętszej, czy jakiemuś szczególnemu patronowi (…). Ofiarować swoje dziecko to znaczy oddać je w opiekę (…). Bo przecież przychodzi taki czas, kiedy rodziców prędzej czy później zabraknie (…). Ofiarowanie swoich dzieci, czy siebie nawet samych, kiedy już jesteśmy dorośli, jest oddaniem i uznaniem swojego poddaństwa Panu Bogu. Jest prośbą o opiekę nad naszymi dziećmi, czy nad nami samymi całego dworu niebieskiego. (…) zadbajmy dzisiaj, aby w chwili naszej śmierci sama Najświętsza Maryja Panna za rękę wprowadziła nas do nieba. Ofiarujmy się dzisiaj w święto Jej ofiarowania (…).”

Zapierająca dech w piersiach liturgia, celebrowana w duchowej stolicy Polski, pozostawiła w sercach Pielgrzymów niezatarte wspomnienie obcowania z żywym sacrum. Podniosła atmosfera udzielała się także pielgrzymom z innych grup, którzy zaciekawieni przebiegiem i niezwykle bogatą oprawą Mszy Świętej pozostawali na dłużej w bazylice, bacznie obserwując toczącą się liturgię i rozmodlenie wiernych. Ta mozaika – której elementami są duchowni, osoby konsekrowane, służba liturgiczna, chórzyści i muzycy, zgromadzeni w kościele wierni świeccy, wszyscy zatopieni w przestrzeni piękna architektury i muzyki sakralnej, zwróceni w kierunku Boga w jedności z całym Kościołem – ukazuje prawdziwy obraz tętniącej życiem polskiej wspólnoty wiernych Tradycji Łacińskiej. Wspólnota ta, idąc za słowami Chrystusa pragnie z nadzieją podążać za Piotrem Naszych Czasów, dlatego też na zakończenie Mszy Świętej odśpiewano w intencji Ojca Świętego modlitwę Oremus Pro Pontifice Nostro Francisco. Z okazji X Jubileuszowej Pielgrzymki Wiernych Tradycji Łacińskiej na Jasną Górę odśpiewano także responsoryjnie uroczyste Te Deum, wyrażające wdzięczność przybyłej wspólnoty za dar dziesięciu lat pielgrzymowania do tronu Maryi Królowej Polski.

Posługę ołtarza podczas całej pielgrzymki pełnili ministranci przybyli z poszczególnych duszpasterstw i wspólnot Tradycji Łacińskiej z całego kraju. Śpiewy ludowe prowadziła i propria przepisane na Msze Święte wykonała Schola Gregoriana Sancti Casimiri z Białegostoku pod dyrekcją Pana Mariusza Perkowskiego. Części stałe podczas Mszy głównej wykonywane były responsoryjnie, w częściach dla chóru przez chór Cantate Deo oraz uczestników warsztatów chorałowych w ramach spotkań – Tradicamp, pod dyrekcją Włodzimierza Krawczyńskiego. Za kontuarem organowym zasiadł już tradycyjnie pan Marcin Lauzer, organista Bazyliki Jasnogórskiej.

Po przerwie obiadowej Pielgrzymi zgromadzili się ponownie, tym razem w Sali Ojca Kordeckiego, aby wziąć udział w spotkaniu formacyjnym. W czasie trwania spotkania Pielgrzymi indywidualni mogli dokonać swojej rejestracji, złożyć ofiarę na koszty organizacyjne pielgrzymki oraz dokonać wpisu do księgi pamiątkowej. W pierwszej części spotkania ks. Paweł Korupka wygłosił wykład na temat: „Ten, który daje nam Jezusa”, poruszający istotną tematykę stosunku świeckich do godności kapłanów, wynikającej z ich unikalnej i niezastępowanej posługi, jaką jest sprawowanie Najświętszej Ofiary, niezależnie od formy rytu w jakiej ją sprawują. Następnie głos zabrał Kapelan Pielgrzymki, o. Krzysztof Stępowski CSsR, który przedstawił grupy Pielgrzymów oraz wygłosił słowo na temat idei wspólnego pielgrzymowania na Jasną Górę.

Na zakończenie spotkania Przedstawiciel Rady Fundatorów Fundacji Inicjatywa Włodowicka podziękował wszystkim zaangażowanym w organizację pielgrzymki Tradiclaromontana2015 poinformował również o nowych przygotowywanych projektach Fundacji: rekolekcjach kapłańskich w nadzwyczajnej formie oraz projekcie promującym formę nadzwyczajną rytu w największych miastach Polski. Wszyscy, którzy chcą włączyć się w realizację projektów Fundacji, w tym pielgrzymki Tradiclaromontana, zostali zaproszeni do zgłaszania Fundacji takiej gotowości. Przedstawiciel Rady Fundatorów zapewnił, że każde ręce gotowe do pracy będą potrzebne przy realizacji tych wielkich dzieł bożych. Podczas spotkania formacyjnego podano też do wiadomości oficjalny termin przyszłorocznej pielgrzymki, która odbędzie się w dniach 18-19 listopada 2016 r.

Prosto ze spotkania formacyjnego Pielgrzymi powrócili raz jeszcze do Kaplicy Cudownego Obrazu, aby pod przewodnictwem kapelana pielgrzymki dokonać przed obliczem Matki Bożej aktu zawierzenia. Od tego roku „Akt Zawierzenia Wiernych Tradycji Łacińskiej” zyskał swoją stałą treść i formę, połączoną z aktywnym udziałem zgromadzonych wiernych, którzy na przemian z kapłanem zwracali się w ufnej modlitwie do Matki Bożej. Aktem Zawierzenia wierni Tradycji Łacińskiej oddali się całkowicie w opiekę Matki Bożej. „ (…)Królowo Apostołów zawierzamy Ci dziś wszystkich przywiązanych do tradycji łacińskiej Kościoła na całym świecie, a w sposób szczególny kapłanów, zakonników, siostry zakonne i wiernych z tradycyjnych wspólnot i duszpasterstw naszej Ojczyzny. Otocz opieką również ministrantów, chórzystów i wszystkich tych, którzy tak gorliwie i ofiarnie pracują w naszych tradycyjnych środowiskach. Zawierzamy też Tobie kapłańskie i zakonne powołania, niech nie braknie Tych, którzy na wzór Jezusowego Serca i Twego Niepokalanego Serca poświęcą się całkowicie dla Chrystusowej Ewangelii. Matko Kościoła nad Ojcem Świętym Franciszkiem czuwaj nieustanie, a Pasterzy naszych – Biskupów prowadź i otaczaj swoją opieką. Jasnogórska Królowo, każdy z nas oddając Ci cześć, Tobie zawierza siebie, nasze rodziny, Ojczyznę, Kościół oraz wszystkie tradycyjne duszpasterstwa i wspólnoty! (…)” Jak co roku, przed powrotem do domów, część Pielgrzymów spotkała się jeszcze przed Bramą Lubomirskich, aby uwiecznić na zdjęciu swoją obecność na jubileuszowej pielgrzymce. Po krótkiej sesji fotograficznej nadszedł czas pożegnań, zapewnień o wzajemnej modlitwie i nadziei na spotkanie przy okazji kolejnych ogólnopolskich wydarzeń, zaplanowanych w roku 2016.

Fundacja Inicjatywa Włodowicka, organizator pielgrzymek Tradiclaromontana pragnie w tym miejscu złożyć serdeczne podziękowania:

• Kapelanowi o. Krzysztofowi Stępowskiemu CSsR za opiekę duszpasterską, celebrację Mszy Św. w Kaplicy Cudownego Obrazu, celebrację Nieszporów oraz za koordynację duszpasterską pielgrzymki
• Kierownictwu pielgrzymki za całościowe jej przygotowanie organizacyjne i koordynację współpracy miedzy wszystkimi zaangażowanymi w organizację pielgrzymki
• Księdzu Bartoszowi Gajerskiemu za koordynację ministrantów i organizację funkcjonowania zaplecza zakrystyjnego
• Księdzu Michałowi Gałusowi za opiekę duszpasterską na szlaku św. Szymona, pełnienie funkcji diakona podczas sobotniej Mszy Św. oraz wygłoszenie kazania podczas piątkowej Mszy Św.
• Księdzu Pawłowi Gwoździowi za poprowadzenie modlitwy różańcowej bazylice
• Księdzu Pawłowi Korupce za opiekę duszpasterską na szlaku św. Andrzeja, wygłoszenie kazania podczas sobotniej Mszy Św. oraz wykładu podczas spotkania formacyjnego
• Księdzu Kamilowi Mielniczukowi za poprowadzenie Drogi Krzyżowej
• Księdzu Grzegorzowi Śniadochowi IBP za opiekę duszpasterską na szlaku św. Tomasza, celebrację Mszy Świętej w Bazylice Jasnogórskiej oraz wygłoszenie konferencji duchowej podczas Nieszporów
• Klerykowi Piotrowi Kozłowskiemu FSSP za opiekę duchowną na szlaku św. Jakuba Większego oraz pełnienie funkcji subdiakona podczas sobotniej Mszy Św.
• Wszystkim Księżom towarzyszącym pielgrzymom indywidualnym w ich drodze na Jasną Górę
• Ceremoniarzowi Łukaszowi Szczepanikowi za organizację ministrantów podczas wszystkich wydarzeń liturgicznych
• Ministrantom przybyłym z poszczególnych duszpasterstw i wspólnot za posługę ołtarza
• Chórzystom z warsztatów chorałowych w ramach spotkań Tradicamp oraz Chórowi Cantate Deo pod dyrekcją Włodzimierza Krawczyńskiego, za śpiew podczas Mszy Świętej w Bazylice Jasnogórskiej
• Scholi Gregoriana Sancti Casimiri pod dyrekcją Mariusza Perkowskiego za oprawę muzyczną wszystkich celebracji oraz wszystkim innym muzykom, którzy na chwałę Bożą włączyli się we wspólny śpiew
• Panu Marcinowi Lauzerowi, Organiście Bazyliki Jasnogórskiej, za grę organową podczas Mszy Świętych i nabożeństw
• Braciom zakrystianom i Siostrom zakrystiankom oraz Strażnikom Jasnogórskim za wszelką pomoc i ofiarną pracę
• Wolontariuszom Fundacji Inicjatywa Włodowicka: Rafałowi Kaczmarkowi, Dorocie Kmieciak, Miriam Komarowskiej, Krzysztofowi Tomczykowi, Mateuszowi Włodarczykowi za wszelkie prace organizacyjne i Michałowi Weisbrodtowi, pełniącemu funkcję fotografa pielgrzymki
• Organizatorom grup pielgrzymów z poszczególnych miast oraz pilotom tras za ich zaangażowanie i bezinteresowną pracę umożliwiającą sprawną i efektywną organizację przewozów, w szczególności: p. Mateuszowi Kostce (Będzin), ks. Grzegorzowi Śniadochowi IBP i p. Karolowi Komendzie (Białystok), ks. Grzegorzowi Klai (Bielsko Biała), p. Michałowi Stobnickiemu (Brochów, Iłów, Łowicz, Sochaczew), p. Pawłowi Rywoltowi (Bydgoszcz), ks. Pawłowi Gwoździowi (Bytom), ks. Marcinowi Wróblowi (Cieszyn), p. Pawłowi Szałkowi (Gniezno), p. Joannie Kutyle (Gorzów Wielkopolski), ks. Tomaszowi Połomskiemu (Józefów), p. Jakubowi Piaseckiemu (Kielce), p. Michałowi Firlejowi (Kłodzko, Wałbrzych, Świdnica), p. Łukaszowi Trzeciakowi (Koszalin), p. Tomaszowi Barankowi (Kraków), ks. Robertowi Kristmanowi (Legnica), p. Marcinowi Sławińskiemu (Lublin), p. Dariuszowi Mieczkowskiemu (Łomża), p. Michałowi Zielińskiemu (Oborniki), p. Jackowi Sitarczukowi (Opole), ks. Piotrowi Grzywaczewskiemu (Płock), p. Józefowi Wodzińskiemu (Pobiedziska), ks. Marcinowi Węcławskiemu i p. Kornelowi Lewandowiczowi (Poznań), p. Michałowi Woś (Racibórz), p. Pawłowi Fundowiczowi (Radom), p. Sławomirowi Dronce (Rzeszów), ks. dr. Krzysztofowi Irkowi (Sandomierz, Stalowa Wola), p. Arkadiuszowi Dymeckiemu (Siedlce), p. Sławomirowi Hazakowi (Szamotuły), ks. Pawłowi Korupce i p. Michałowi Weisbrodtowi (Szczecin), p. Damianowi Jurusikowi (Tarnów), o. Krzysztofowi Stępowskiemu CSsR (Warszawa), p. Ryszardowi Lorenczykowi (Wodzisław Śląski), ks. Jakubowi Korczakowi (Wołomin, Wielgolas), p. Annie Pietrydze (Wrocław), p. Cezaremu Dubielowi (Września i Strzałkowo), p. Krzysztofowi Sowie (Zamość), p. Jakubowi Hamrolowi (Zielona Góra) i ks. Bartoszowi Porzezińskiemu (Zielonka).
• oraz wszystkim osobom, które w ciągu tych dziesięciu lat przyczyniły się do tworzenia i organizacji Ogólnopolskich Pielgrzymek Wiernych Tradycji Łacińskiej Tradiclaromontana, bez zaangażowania których nie świętowalibyśmy tego jubileuszu na tak dużą skalę.

Szczególne podziękowania Fundacja Inicjatywa Włodowicka kieruje do Ojca Kustosza oraz wszystkich Ojców Paulinów na czele z Ojcem Przeorem za wszelką pomoc, życzliwość i wyrozumiałość, jaka nas spotkała ze strony Klasztoru Jasnogórskiego przez wszystkie lata organizacji naszych pielgrzymek.

Redakcja Tradiclaromontana.pl